Je hebt te maken met een zieke medewerker en schakelt je arbodienst in. Al snel volgt er contact met ‘een arts’, maar dan komt de vraag: Is dit een bedrijfsarts? Of een arboarts? En wat is eigenlijk het verschil?
Voor veel werkgevers en HR-professionals is dat verschil onduidelijk. En dat is niet zonder risico. Want wie je tegenover je hebt, bepaalt onder andere of een medewerker wel of niet mag worden doorverwezen, of je advies krijgt van een medisch specialist of van iemand die onder toezicht werkt, en of je voldoet aan je wettelijke verplichtingen.
Als arbeidsdeskundige merk ik verwarring bij werkgevers en HR-professionals. En dat is logisch: de termen worden vaak door elkaar gebruikt, terwijl er wél degelijk verschillen zijn — in opleiding, bevoegdheden en verantwoordelijkheden.
In dit artikel leg ik je helder uit wat de vijf belangrijkste verschillen zijn tussen een arboarts en een bedrijfsarts. Zodat jij gericht kunt sturen op goede begeleiding, heldere afspraken en een effectief verzuimtraject.
Na het lezen van dit artikel weet je:
Bij verzuimbegeleiding werk je nauw samen met een arts die je helpt om medewerkers zo goed mogelijk te ondersteunen én terug te laten keren naar werk. Maar niet elke arts mag alles doen. Een bedrijfsarts is een medisch specialist op het gebied van arbeid en gezondheid. Een arboarts is een basisarts, die alleen onder toezicht van een bedrijfsarts mag werken.
Werkgevers weten vaak niet precies met wie ze te maken hebben — en dat zorgt voor misverstanden. Zo denken veel mensen dat een arboarts hetzelfde mag als een bedrijfsarts. In werkelijkheid spreek je meestal de arboarts, terwijl het eindoordeel van de bedrijfsarts komt. Soms blijkt het zelfs een POB’er (Praktijkondersteuner Bedrijfsarts) te zijn. Als je dat verschil niet kent, kun je verkeerde verwachtingen hebben en beslissingen nemen die niet kloppen.
Daarom is het goed om de verschillen te kennen voordat je je laat verrassen in een verzuimtraject.
Een bedrijfsarts is een arts die na zijn basisopleiding een vierjarige specialisatie heeft gevolgd tot ‘arts arbeid en gezondheid – bedrijfsgeneeskunde’. Hij of zij is dus écht gespecialiseerd in de relatie tussen werk en gezondheid.
Een arboarts daarentegen is een basisarts, zonder aanvullende specialisatie op het gebied van arbeid en gezondheid. Soms is deze arts wél gespecialiseerd, maar in een ander vakgebied, zoals interne geneeskunde. Voor verzuimbegeleiding is dat niet voldoende.
Dat verschil in opleiding bepaalt in hoge mate wat de arts wel en niet zelfstandig mag doen. Daar gaan we in de volgende punten dieper op in.
Een bedrijfsarts mag zelfstandig werken en zieke werknemers begeleiden. Een arboarts mag dat niet.
Een arboarts werkt altijd onder supervisie van een geregistreerd bedrijfsarts. Dat betekent dat hij of zij niet zelfstandig medische oordelen mag vellen of zonder overleg beslissingen mag nemen over het verzuimproces.
Met andere woorden: als je alleen een arboarts in je traject hebt, dan moet er altijd een bedrijfsarts op de achtergrond meekijken.
Dat brengt ons meteen bij een belangrijk praktijkverschil: wie mag er eigenlijk doorverwijzen?
Alleen een bedrijfsarts mag een werknemer doorverwijzen naar andere medische specialisten, zoals een psycholoog, revalidatiearts of bedrijfsfysiotherapeut.
Een arboarts heeft die bevoegdheid niet. In de praktijk betekent dit dat een werknemer die via een arboarts wordt begeleid, mogelijk langer moet wachten of een omweg moet maken via de huisarts.
Dit verschil is niet alleen belangrijk voor de werkgever, maar ook voor het welzijn van de medewerker — en het verloop van het re-integratietraject.
Zowel bedrijfsartsen als arboartsen zijn geregistreerd in het BIG-register, maar er is een belangrijk verschil:
Alleen een bedrijfsarts heeft de beschermde specialisatie ‘arbeid en gezondheid – bedrijfsgeneeskunde’. Die vermelding zie je terug in het register.
Dit is een eenvoudig controlepunt voor werkgevers die willen weten wie ze precies tegenover zich hebben — en of diegene bevoegd is voor zelfstandig advies.
Bedrijfsartsen kiezen er vaak voor om als zelfstandige of ondernemer te werken, al dan niet in samenwerking met een arbodienst. Ze hebben de bevoegdheden en verantwoordelijkheden om zelfstandig diensten te leveren.
Voor arboartsen is dat vrijwel onmogelijk. Omdat ze altijd onder toezicht van een bedrijfsarts moeten werken, kunnen ze niet zelfstandig opereren als zzp’er.
Het is dus niet alleen een kwestie van medische kennis, maar ook van contractuele en juridische mogelijkheden.
Om het nog iets duidelijker te maken: dit mag een arboarts dus niet zelfstandig doen:
Je kunt een arboarts zien als een ‘assistent-arts’ binnen de bedrijfsgezondheidszorg — nuttig, maar niet zelfstandig bevoegd.
Als werkgever wil je de juiste begeleiding bij verzuim. Daarom is het belangrijk om te weten wie je arbodienst inzet. Vraag dus altijd:
Daarmee voorkom je verrassingen en kun je beter sturen op kwaliteit en continuïteit in de verzuimbegeleiding.
Het verschil tussen een bedrijfsarts en een arboarts is geen detail, maar een belangrijk onderdeel van een goede verzuimaanpak. Wie je tegenover je hebt in het traject bepaalt niet alleen de kwaliteit van het medisch advies, maar ook of je voldoet aan je wettelijke verplichtingen.
Als werkgever wil je medewerkers goed begeleiden, maar dat lukt alleen als je weet wie waarvoor verantwoordelijk is. Voor werkgevers en HR-professionals is het dus cruciaal om te weten wie welke rol speelt binnen de bedrijfsgezondheidszorg.
Bij ADXpert helpen we organisaties dagelijks met verzuimvraagstukken. We maken altijd helder wie betrokken is bij het traject en met het toewijzen van een vaste casemanager houden we de lijntjes kort. Een overzichtelijk proces waarin jij als werkgever de regie houdt.
Wil je weten of jouw huidige verzuimaanpak goed is ingericht? Neem contact op met ADXpert voor een vrijblijvende check en praktisch advies.